Nowogrodziec

Kościół p.w. św. Piotra i Pawła

Górujący nad miastem Kościół parafialny pod wezwaniem św. Piotra i Pawła wzmiankowany był po raz pierwszy w XIII wieku. Kościół wzniesiony za Henryka Brodatego, w momencie założenia klasztoru stał do roku 1788 kiedy podjęto budowę nowej świątyni wzniesionej od fundamentów. Inicjatorem budowy był ówczesny proboszcz Józef Mielischer. Projekt sporządził architekt Jan Jerzy Rudolf - pracujący dla Schaffgotschów i cystersów z Krzeszowa. Sporządził on plan nowej świątyni będącej klasyczną halą o typie ścienno - filarowym. Budowa trwała pięć lat i samo otwarcie budowy miało miejsce 22 września 1793 roku. Wtedy wewnątrz znajdował się ołtarz główny, dwa boczne i kaplica z jednym ołtarzem. Ten wystrój wykonali dwaj mistrzowie rzeźby w drewnie z Krzeszowa Heinze i Benedykt Herden. Ozdobił ołtarze i poszczególne elementy architektoniczne Jan Neumann z Lubomierza, który za swoją pracę otrzymał 1028 talarów. Nowy zegar z dzwonami wykonał i zainstalował Antoni Beyer z Krzeszowa. Świątynię restaurowano w nowym stylu w 1881 i 1964 roku zachowując jednak jego barokowe formy. Wzniesiona przez przeoryszę Katarzynę von Metzrode w latach 1561-62 wieża ulegała aż trzykrotnie spaleniu do gzymsów. Rozebrana została w roku 1878 roku. W latach 1879 - 1880 podjęto budowę nowej wieży. Patronat nad budową objął sam król. Nowa wieża została wzniesiona z piaskowca w stylu renesansu włoskiego, stylu, w którym wykończono wnętrze samego kościoła. Koszt budowy wyniósł 60 000 marek. Budowę prowadził królewski radca budowlany Ryszard Schiller z Bolesławca.

• Tekst oraz zdjęcia pochodzą z portalu Wratislaviae Amici.

Opis w opracowaniu Hansa Lutscha

• Grabstein für Michael Hieronymus Scheckel (?, übertüncht) mit der Figur des Verstorbenen in Lebensgröße. XVI. Jahrhundert, Mitte.
• Gedenktafel für den Bürger und Ratsherrn Mattern Olbricht, + 1581, in Epitaphien-ähnlicher Form die Familie unter dem Kreuze Christi darstellend, darüber in einem kleinen Aufbau die Auferstehung des Heilandes. Zerstört.

Płyta nagrobna Michaela Scheckela

Płyta nagrobna z połowy XVI wieku Michaela Hieronymusa Scheckela, tutejszego pastora.

Epitafium Matterna Olbrichta † 1586

Epitafium mieszczanina i rajcy nowogrodzkiego Matterna Olbrichta, zmarłego w 1586 roku. Na epitafium klęczy z rodziną pod krzyżem.

Płyta nagrobna z 1542 roku

Pochodząca z 1542 roku płyta nagrobna z inicjałami MR.

Epitafium Augustina Tschappel i jego żony Anny

Epitafium Augustina Ferdinanda Tschappel oraz jego żony Anny Marii zd. Liebell.

Epitafium NN osoby

Renesansowe epitafium NN osoby z widniejącym we wnęce krzyżem.

Epitafium NN osoby

Renesansowe epitafium NN osoby z bardzo zniszczoną inskrypcją. Możliwe do odczytania to część daty 16.. oraz 11 lipca, a w dolnej części imię Helena.

Epitafium Franza Wittiga

Renesansowe epitafium Franza Wittiga, z możliwą do odczytania jedynie datą dzienną 23 kwietnia.

Epitafium NN osoby

Renesansowe epitafium NN osoby z całkowicie zniszczoną płytą inskrypcyjną.

Epitafium NN osoby

Kolejne renesansowe epitafium NN osoby z całkowicie nieczytelną płytą inskrypcyjną.

Epitafium Andreae Wilandi

Barokowe epitafium pastora Andreae Francisci Ferdinandi Wilandi, urodzonego 11 lipca 1653 roku. Dolna część całkowicie nieczytelna.

Epitafium Eliae Kündlera † 1693

Barokowe epitafium pastora Eliae Kündlera, zmarłego w wieku 78 lat 3 października 1693 roku.

Epitafium Christopha Becker † 1708

Barokowe epitafium tutejszego proboszcza Christopha Ferdinandta Becker, urodzonego 6 lipca 1647 roku a zmarłego 6 kwietnia 1708 roku.

Epitafium Christoffa Hofmanna

Barokowe epitafium Christoffa Alberta Hofmanna.

Epitafium rodziny Mentzel

Barokowe epitafium rodziny Wentzel. Główną postacią jest Martin Mentzel, tutejszy rzeźnik i handlowiec, zmarły w 1643 roku. Ponadto na płycie inskrypcyjnej wymieniona jest jego żona Anna, zmarła w 1666 roku, jego siostra Helena Schwartzbach, zmarła w 1671 roku, jego brat Elias Mentzel, zmarły w 1681 roku oraz jego córka Anna Helena Victoria, zmarła w 1690 roku.

Epitafium Antona Böhm

Barokowe epitafium Antona Josepha Böhm, zmarłego 4 stycznia 1676 roku.